The Big Mango

Een diep oranje gloed kleurt de skyline en we zien de zon langzaam verdwijnen achter een set hoge gebouwen en een dikke laag smok. Heel voorzichtig gaan de eerste lichtjes aan tot de hele stad kleurt in alle denkbare kleuren neon. We nemen afscheid van Thailand op de plek waar het een kleine vier weken geleden allemaal begonnen is. En als we vanaf de 42e verdieping van het United Centre building de zon zien verdwijnen begrijpen we waarom Bangkok ook wel ‘The big mango’ wordt genoemd. Van een donker oranje tot bijna rood is het één van de mooiste zonsondergangen die we ooit hebben gezien. Een prachtige afsluiting dus van een geweldige reis. 

Onze laatste uurtjes aan het strand op Koh Phangan hebben we zo lang mogelijk gerekt afgelopen vrijdag. Pas met de laatste high speed boat om 15.00 uur hebben we het eiland verlaten en zijn we naar de ‘city of nothing’ Sura Thani gevaren. En dat nothing was ook echt nothing. Gelukkig hoefden we hier alleen maar te slapen om gistermorgen op het vliegtuig te stappen terug naar Bangkok. En we hadden het er voor over, want een vlucht vanaf het nabij gelegen Koh Samui was ruim € 100,- per persoon duurder geweest. We blijven natuurlijk backpackers en ergens moesten we het geld vandaan halen voor onze resort uitspattingen op Koh Phangan.

Over de avond in Sura Thani valt verder niet veel noemenswaardig te melden. Behalve dan dat we misschien bijna gillend een restaurantje uit zijn gerend vanwege de imense stank. Het was een aanrader van de aardige mevrouw van het guesthouse, maar onze maagjes maakte alleen al drie salto’s bij de geuren die aan kwamen drijven. We hebben uiteindelijk bij een ander tentje wat simpels gegeten en daarna nog wat te snacken gehaald bij de 7Eleven. Het was een record voor Thailand, want nog niet eerder deze reis hebben we ergens slecht gegeten.Gelukkig kunnen we de schade weer inhalen in wat Daan ‘spring roll whalhalla’ noemt. We vinden het heerlijk om weer even in Bangkok te zijn waar we op elke hoek van de straat voor een schijntje ontzettend lekker kunnen eten.

We vinden het sowieso erg leuk om weer even terug te zijn in deze stad waar we de reis met zoveel mooie momenten zijn begonnen. Rechtstreeks in de huzzle buzzle van Koh San en Rambuttri genieten we op het moment van schrijven van een koel drankje op een terrasje. We kijken nog steeds onze ogen uit wat hier allemaal langsloopt en ineens ziet Daan er in haar veel te grote olifanten harem broek er lang niet zo gek uit.

De laatste dag loopt ineens razendsnel ten einde. Vanmorgen hebben we nog wat souveniertjes gekocht op de Chatuchak Weekend Market. We zijn vroeg opgestaan om de drukte van deze mega grote markt een beetje voor te zijn. En wat een markt was het. Het heeft tientallen secties, duizenden kraampjes en nog eens tienduizenden bezoekers. We hebben ons een paar uur prima vermaakt en met een volle rugtas zijn we uiteindelijk weer in de taxi gestapt. Eindelijk hebben we door dat we hier de groen/ gele taxi’s moeten hebben om gewoon met de meter te rijden. Tja, dat soort ontdekkingen doe je vaak pas op je laatste dag.

Vanmiddag hebben we het rustig gehouden, omdat het inmiddels bloedje heet is in Bangkok. Waar we hier de temperaturen tussen de 25 en 30 graden nog lekker waren, kunnen we er nu zeker wel zo’n 10 graden bovenop tellen. Het zwembad op het dakterras van ons guesthouse was vanmiddag dan ook meer dan welkom als afkoeling van de zinderende hitte in de stad.

Maar nu gaan we ons echt opmaken voor het einde. Net hebben we ons laatste bordje Thais eten naar binnen gewerkt, een koud Chang biertje gedronken vanuit het zwembad en de tassen zijn ingepakt. We zullen er zo toch echt aan moeten geloven om toch maar braaf terug naar Nederland te komen. De prachtige reis zit er helaas op. We gaan het land, de mensen en zoveel kleine dingetjes die horen bij het kneuterige Azië weer ontzettend missen, maar nemen gelukkig de mooie herinneringen met ons mee... En hopelijk ook een beetje zon en warmte, want we hebben het stille vermoeden dat we morgen bibberend en met klappertandjes op Schiphol aankomen.

We willen jullie natuurlijk weer bedanken voor alle lieve en leuke reacties de afgelopen vier weken. Zoals altijd hebben we daar weer met volle teugen van genoten.

Tot snel weer in levende lijve!
Liefs van ons

p.s. we hebben maar twee foto’s kunnen uploaden, omdat het internet op het moment erg traag is. Meer foto’s volgen zodra we weer thuis zijn.