For good luck

Dus zo begonnen we... 25 graden bij aankomst in Thailand. Beste meneer de taxichauffeur, is dit wel normaal? ‘Yes Sir, it’s winter in Thailand’.
Een dag later... Die winter valt best wel mee. Gisteren liep de temperatuur al weer op tot boven de 30 graden. Toch voelt het een stuk aangenamer dan de klamme hitte die we uit Indonesië kennen. We genieten dus gewoon lekker van volop zomers weer terwijl jullie in de regen zitten.

Na een wat gebroken nacht werden zijn we woensdagochtend met een lekker ontbijtje begonnen in ons guesthouse a.k.a. boutique hotel (whatever, in ieder geval een knus en gezellig onderkomen in het oude gedeelte van Bangkok). We zitten op zo’n 5 tot 10 minuten loopafstand van het bruisende Khao San Road, HET whalhala voor backpackers in Bangkok, overal kinkt gezellige muziek, ruiken we de verlokkende geuren van het befaamde ‘Bangkok street food’ en staan vele verkopers en tuk-tuk chauffeurs paraat om hun klandizie binnen te halen.

Over een whalhala gesproken. Daan kan hier haar hart ophalen met het Thaise eten. Dinsdagavond hebben we allebei genoten van een stir fried nog iets met springrolls, Klaas een Chang biertje en Daan een verse Mango juice. En nog leuker? We krijgen het nog niet voor elkaar om voor meer dan € 8,- te eten en te drinken. Gewoon gezellig aan een plastic tafeltje bij één van de stalletjes waar het eten vers wordt klaar gemaakt. Overigens gaat het geld er hier sowieso niet heel hard uit en we waren enigszins verbaasd toen we gisteren tot de conclusie kwamen dat we nog geen € 50,- hadden uitgegeven in 2 dagen.

Na het ontbijt zijn we gisteren op pad gegaan om ons onder te dompelen in de Thaise cultuur en het Boedisme. Met ons eerste tuk-tuk ritje zijn we richting het Grand Palace gegaan. Hier konden we echter letterlijk over de hoofden van de hoofden van mensen lopen. Blijkbaar is vanwege het Chinese nieuwjaar half China leeg gelopen. We zijn daarom eerst een stukje verder gewandeld naar de Wat Pho. Hier huist een meters grote liggende gouden Buddha die het bewonderen waard was. En voor een gezonde dosis ‘good luck’ hebben we nog een kleine donatie gedaan waarbij het de bedoeling was een bakje met muntjes te verdelen over een rij met andere potjes, één muntje in elk. Klaas die het duidelijk niet helemaal had begrepen, heeft hier zijn eigen variatie op gemaakt.

Tot slot heeft Daan zich nog laten zegenen met heilig water, voor nog eens een portie good luck. Je zou dus zeggen dat niets ons nog kan treffen deze vakantie. Al bleek dezelfde dag nog dat dit niet helemaal opgaat, want met Klaas en Daan op reis kun je er natuurlijk op wachten ;).

Nog geen half uur na onze ‘zegeningen’ deden we een tweede poging om de Grand Palace te bezichtigen, maar nu hadden we toch echt de indruk dat ook de andere helft van China zich gevoegd hadden tot hun landgenoten. We denken niet te overdrijven als er wel 50 touringbussen leeg stroomden. En daarom hebben we toch maar besloten het paleis te laten voor wat het is. We verwachten deze reis nog velen andere tempels te zien en op hoop van zegen hebben we hier niet al te veel aan hebben gemist. Maar om nou tussen die hordes mensen te lopen, dat zagen we echt niet zitten.

De rest van de middag hebben we daarom we al relaxend doorgebracht met een boek en muziekje aan het zwembad (wat overigens aanvoelden als een grote bak met ijswater). Ons oorspronkelijke plan voor de avond was om eerst naar het nieuwe centrum van Bangkok te reizen voor een cocktailtje op één van de skybars die de stad rijk is. Maar dat plan ging van de baan, omdat geen enkele taxichauffeur bereid was om in de spits die kant op te rijden. Nou ja, wij vermaken ons ook prima in ‘ons buurtje’ waar we alweer lekker hadden gegeten, gewinkeld en genoten van het gezellige sfeertje. 

Om onze laatste dag in Bangkok goed te besteden hebben we een uitstapje geregeld met Co van Kessel. Co is een heus begrip hier in Bangkok die zo’n dertig jaar geleden een bedrijfje heeft opgezet die toeristen de mogelijkheid biedt een stukje Bangkok te ontdekken dat nog traditioneel en onaangetast is.
Samen met twee Thaise gidsen (Tammy en Bobby) hebben we al fietsend de stad en ook de omgeving daar buiten verkend (ja ook Klaas heeft op een fiets gezeten). Van de smalle steegjes door China Town, lokale markten, door de drukke straten van Bangkok zijn we uiteindelijk met een longtailboat 30 km buiten Bangkok beland. De fietsen werden gewoon op de boot geladen en gaan met die banaan! Via smalle landweggetjes, plantages en rijstvelden hebben we echt een stukje Thailand gezien waar je als toerist niet snel komt.
Aan het einde van de middag kregen we nog een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en hebben we met de kleine groep (allemaal Nederlanders) genoten van de bekende Thaise gastvrijheid.

Na het eten sloeg de vermoeidheid wel een beetje toe, maar hadden we ook nog maar een klein stukje fietsen voor de boeg. Door kleine dorpjes, elk met hun eigen tempel, zijn we terug gefietst naar de pier om weer op de boot te stappen naar de drukte van de stad.

Al met al hebben we echt een fantastische middag gehad die we niet snel zullen vergeten. En over ‘good luck’ gesproken, dit kwam vandaag toch echt van pas. Want het was maar op het nippertje dat we op tijd waren voor de tour. Ondanks dat we zo’n 1,5 uur van tevoren vertrokken zijn om bij het kantoor van Co van Kessel te komen, hebben we ons echt moeten haasten. Dat de taxi vast zou komen te staan in het verkeer hadden we wel verwacht, maar we hadden niet kunnen voorspellen dat de auto ineens stil zou komen te staan.
Na herhaalde pogingen kreeg de chauffeur de auto simpelweg niet meer aan de praat en werden we vriendelijk verzocht het voertuig te verlaten en mocht Klaas nog helpen met de auto aan de kant duwen in een mega drukke straat. Uiteraard was er geen lege taxi meer te vinden en hadden we nog slechts een kwartiertje de tijd om een kilometer af te leggen. Maar na flink doorstappen hebben we het gelukkig toch gehaald.

Dus als met al lijkt het erop dat Klaas toch iets goed heeft gedaan met die muntjes gisteren. En ach, what’s good luck? Dat maken we voor een groot deel zelf en tot nu toe doen we doen niets anders dan genieten van de reis. Het weer, het eten, de mensen en de ‘kneuterigheid’ voelen alweer zo vertrouwd. We zijn weer in Azië!